سپهر امید زندگی

سلام فرشته دوست داشتنی من ... وارد ماه یازدهم زندگیت شده و کم کم داره یک سالت میشه ... چقدر زود این 10 ماه گذشت ...هزار ماشالا پسرشیرینم ... این روزا  دیگه خیلی خوب راه میری و حسابی تو راه رفتن پیشرفت کردی  ... البته هنوزم بعضی وقتا یک کمی تعادلت به هم میخوره و تلپ میفتی زمین  .... خیلی مراقبتم ولی ببخشید که یه وقتایی از دستم در میره آسیب میبینی ... اشکال نداره بزرگ میشی یادت میره  خودت خیلی دوست داری راه بری و من اصلا اصراری رو این موضوع ندارم ... مثلا دیروز رفته بودیم بیرون و اونقدر اصرار کردی تا بالاخره گذاشتمت رو زمین و 10 - 20 متری راه رفتی     دیگه اینکه جدیدا تا بابا از سر کار میاد به من نم...

اینم چند تا عکس بهاری برای گل پسر بهاری نازم ... ...

سپهر قشنگم ... عیدت مبارک ... پارسال این موقع تو هنوز دنیا نیومده بودی وما برای اومدنت لحظه شماری می کردیم و الان خورشید زندگیمون شدی و ما امسال زیباترین نوروزمون رو تجربه میکنیم ... اولین عید سه نفره مون ... بالاخره  اولین بهار زندگیت هم رسید و چقدر به همه ما خوش گذشت ... چقدر خوشحالم که تو رو دارم ... عزیز دلم روزای اول عید رو تو خونه خودمون بودیم و عمه جونیا اومدن پیشمون ... ولی روز چهارم عید حرکت کردیم به سمت مشهد و اومدیم خونه مامان شهناز... خاله ها و مامان شهناز و دایی جون حسابی دلشون برات تنگ شده بود ... منم که دیگه از خوشحالی داشتم بال در می آوردم ... ... اولین مسافرت طولانی بود که با هم میرفتیم و ازت ممنونم...